- Algemeen
- Door de redactie
Als er één beroepsgroep direct betrokken is bij het langer thuis wonen van ouderen, is het de wijkverpleging. Zij zetten zich ervoor in dat ouderen zo lang mogelijk zelfredzaam zijn, ze komen achter de voordeur, weten wat er nodig is en coördineren de zorg met de wensen van de patiënt centraal. Daarnaast signaleren ze wat er speelt in de wijk. Om die kennis en kunde te behouden, te versterken en goed in te kunnen zetten in Amsterdam, is het wijkverpleegkundig platform opgericht.
De wijkverpleegkundige van nu moet in staat zijn een groot aantal rollen te combineren. Lydia Hooijer (werkzaam bij Amstelring Wijkzorg) weet daar alles van. Ze is ruim dertig jaar geleden gestart als wijkverpleegkundige, heeft na de ontmanteling het beroep verlaten en is sinds acht jaar terug in de wijk. “Het mooiste vak dat er is”, zegt ze. “Als wijkverpleegkundige ben je spin in het zorg-web”. Tegelijk erkent ze dat de druk op de wijkverpleging bijzonder hoog is. “Er zijn meer mensen nodig, maar die zijn er niet. Ik ben er een voorstander van dat ouderen zo lang mogelijk thuis moeten kunnen blijven. Maar er zou ook een goede mogelijkheid moeten zijn voor mensen die dit niet kunnen of willen.”
Gehoord
Ze is groot pleitbezorger van het wijkverpleegkundig platform. “Wijkverpleegkundigen hebben goed voor ogen wat er nodig is in de wijk. Maar met die signalen moet wel daadwerkelijk iets gebeuren. Dankzij het platform wordt de stem van de wijkverpleegkundige niet alleen gehoord, er wordt ook iets mee gedaan. De lijnen met het bestuur zijn nu kort en dat voorkomt losse eindjes.”
Samenstelling
Het wijkverpleegkundig platform heeft van elk van de tien door Zilveren Kruis gecontracteerde thuiszorgorganisatie twee deelnemers (wijkverpleegkundige en eventueel een teamleider/manager). ZZP’ers kunnen deelnemen als ze een grote organisatie vertegenwoordigen, dus niet op persoonlijke titel. Daarnaast zijn de HKA, gemeente Amsterdam, SIGRA en Elaa vaste deelnemers, waarbij Elaa de voorzitter en notulist levert en zorgt voor begeleiding van het platform. Afhankelijk van de agenda kunnen andere partijen worden uitgenodigd, zoals Zilveren Kruis, zorggroepen, fysiotherapie, e.d.
Actieve deelname vereist
Lydia benadrukt: “Alle deelnemers moeten zorgen voor inbedding in de eigen organisatie en van elk van hen wordt een actieve deelname verwacht.” Dat moet ook wel, gezien de voortvarende en ambitieuze aanpak van het platform. Ze biedt gevraagd en ongevraagd advies aan de bestuurders van de deelnemende organisaties, ondersteunt de positie en het beroep van wijkverpleegkundigen, richt zich op innovatie, samenwerking en op versterking van elkaar, onder andere door het delen van kennis. “Zo kunnen we een vuist maken en zorgen voor de juiste voorwaarden voor wijkgericht werken”, stelt Lydia tevreden vast. “Want we staan allemaal voor hetzelfde: het goed kunnen uitoefenen van het wijkverpleegkundig beroep, met de cliënt centraal.”
Aandachtpunten 2018
Voor 2018 staan de volgende onderwerpen op de agenda:
- Het versterken van samenwerkingsafspraken in de driehoek huisarts, wijkverpleging en sociaal domein.
- Uniformiteit in de overdracht en het zorgplan, bv. het OMAHA-systeem.
- Samen optrekken rond scholing.
- Kennis uitwisselen en gezamenlijk inzetten op innovatie, e-health en medicatieveiligheid
- Het slimmer organiseren van wijkverpleegkundig werk in de wijk: het bundelen van ervaringen.
ICT verhoogt kwaliteit
Lydia geeft een korte toelichting op enkele punten. “Ten aanzien van de medicatieveiligheid gaan we op korte termijn over op digitalisering. Daarvoor is gekozen voor de medicatieveiligheids-app ontwikkeld door Care XS. Daarbij kunnen de cliënt, mantelzorger, huisarts, apotheek en thuiszorg samenwerken om veiligheid rondom medicatie te vergroten en in één oogopslag zien welke medicatie de cliënt gebruikt.” Peinzend zegt ze: “Slimme ICT leidt tot nog betere kwaliteit van zorg. Echt geweldig.” Als toelichting op punt 5, het slimmer organiseren, vermeldt ze dat er gezamenlijk wordt gekeken naar de 24-uurs-zorg. “Dat staat hoog op de agenda. Vooral de niet-planbare nachtzorg is een aandachtspunt. Dat kan een organisatie alleen niet uitvoeren, maar wel als je de krachten bundelt.” Een ander punt hierbij noemt ze de huishoudelijke zorg. “In het verleden probeerde deze persoon ook de cliënt te reactiveren. Bijvoorbeeld een dementerende laten meewerken. Nu alles is overgegaan naar de gemeente, gaat het puur om de schoonmaak. Professionals van de wijkzorg pleiten voor de ‘plus’-functie (ook bekend als 'gat in de zorg'), dat is echt een ontbrekend puzzelstukje.” Uiteraard zijn er nog tal van andere aandachtspunten, zoals de aansluiting bij casemanagement dementie, de transmurale zorgbrug en dergelijke. “Van belang is om kennis te delen, zodat we van elkaar kunnen leren. Dat betreft ook de scholing: niet elke organisatie voor zich, samen is efficiënter”.
Lydia sluit haar enthousiast betoog af in één beknopte, krachtige zin: