26 september 2023

|

Ouderen

|

Door de redactie

Voor goede ouderenzorg is samenwerking cruciaal. En voor goede samenwerking is het een vereiste dat je elkaar kent, dat je geregeld gezamenlijk overlegt, weet hoe je elkaar kunt bereiken. Persoonlijk contact vormt het fundament van goede samenwerking.

Dit is de stellige overtuiging van Monique van Dijk, wijkverpleegkundige Buurtzorg en Ruben Picavet, praktijkverpleegkundige Medisch Centrum Czaar Peter. Beiden zijn werkzaam in Amsterdam Centrum met name voor de ouderenzorg.

“Als praktijkverpleegkundige ouderenzorg in de huisartsenpraktijk ben ik vooral gericht op de wat lager complexe zorg”, licht Ruben toe. “Dat betreft veelal welzijn en ‘regelzaken’ en dan is het heel fijn dat ik makkelijk met Monique en haar collega’s kan sparren. Het lukt om veel dingen met elkaar af te spreken, die niet te vangen zijn in protocollen.”

“De lijnen zijn inderdaad heel kort”, bevestigt Monique tevreden. “In Buurtzorg Plus werken we in een kleinschalig wijkverpleegkundig team, waar de fysiotherapie en ergotherapie nauw bij betrokken zijn. Dat is prettig: zij kunnen meekijken als er thuis eventuele aanpassingen nodig zijn. De contacten met de huisartsen in de wijk zijn uitstekend: met elkaar staan we voor dezelfde patiënten. Het feit dat we in hetzelfde communicatiesysteem – Silo - werken, ondersteunt onze inzet goed.”

Wijkouderenoverleg

Ruben en Monique treffen elkaar ook in het wijkouderenoverleg, dat eens per vier tot zes weken plaatsvindt met vertegenwoordiging van het buurtteam, het buurtcentrum, dagbesteding voor ouderen in de buurt, casemanagers dementie en een aantal wijkverpleegkundigen van andere organisaties. “Dit is een vaste groep, dus ook hier kennen we elkaar en weten van elkaars expertise”, vertelt Monique. Een ander overleg waaraan beiden deelnemen is van het PaTz, palliatieve thuiszorg. “Een gezamenlijke inzet voor palliatieve zorg is zo belangrijk”, stelt ze. “Dat komt de kwaliteit van zorg absoluut ten goede.”

Persoonlijk contact

Ruben citeert Niesje Snijder, een wijkverpleegkundige met 22 jaar ervaring die recent met pensioen is gegaan. “Ze zei: Ik heb in die jaren vele goedbedoelde initiatieven zien komen en ook weer zien gaan. Het allerbelangrijkste is dat we als zorgverleners elkaar regelmatig zien, gezamenlijke scholingen doen, banden aanhalen, zodat we vindbaar zijn voor elkaar en weet wat je voor elkaar kunt betekenen als dat nodig is.” Ruben voegt daar aan toe: “Persoonlijk contact is de laagste drempel en de basis van goede samenwerking.”

Wie doet wat

Redelijk nieuw is de aanstelling van het Buurtteam. “Die inzet en de samenwerking komt steeds beter op orde. Zij kunnen een belangrijke rol spelen in de ouderenzorg, bijvoorbeeld bij mantelzorgondersteuning”, geeft Monique aan. Tegelijk is het nog enigszins zoekende wie wat doet.

Ruben: “De Buurtteams hebben van de gemeente opdracht gekregen om alle 75-plussers te bezoeken. Echter: vanuit de huisartsenpraktijk doe ik dat zelf ook. Daarbij ik kan niet tegen het Buurtteam zeggen: neem jij maar een bezoek aan veertig van onze honderd 75-plussers van mij over. Het Buurtteam heeft een andere insteek, zij kunnen ook niet in het medisch dossier. Nu is de afspraak dat zij eventuele problemen die zij tegenkomen bij ouderen melden bij de huisartsen, maar je moet dubbelingen voorkomen. Er ligt voldoende werk op ieders bordje.”

Toekomst

De toenemende vergrijzing met het afnemend zorgpersoneel baart hen zorgen. Hoewel: “Wij denken graag in oplossingen”, benadrukken ze. “Zo is in Amsterdam Centrum met name de huisvesting een probleem. Veel ouderen wonen in voor hen ongeschikte woningen, met smalle, steile trappen, rollatoronvriendelijke gangetjes, te kleine toiletjes en benauwde doucheruimtes. Omdat veel ouderen jarenlang in de wijk wonen, willen ze niet weg. Hoe goed zou het zijn als er in de directe omgeving voor ouderen geschikte nieuwbouw komt, met op de gang een kantoor voor Buurtzorg, die dan efficiënt in het gebouw kan werken en niet op het fietsje de hele wijk af hoeft. Ouderen kunnen dan in hun buurt blijven wonen, terwijl de vrijgekomen huizen gewild zijn bij jongere mensen. Het zal geweldig zijn als de gemeente dit oppakt. Er wordt helaas vanuit de overheid nog steeds onvoldoende geanticipeerd op de enorme toename van ouderen de komende jaren.”

Met de komende verkiezingen in het vooruitzicht, besluit Ruben het gesprek met: “Kijk goed wie opkomt voor de zorg en bij wie je de verantwoordelijkheid voor de ouderenzorg in handen kunt leggen….” Monique knikt instemmend.